Η περίοδος από τη δολοφονία του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (1831) έως την έλευση του βασιλιά Όθωνα στην Ελλάδα (1833) θεωρείται παραδοσιακά ως μία περίοδος «αναρχίας», η οποία παραμένει έως σήμερα λίγο έως πολύ άγνωστη. Σε αυτό το διάστημα όμως αποφασίστηκε η κρίσιμη επιβολή του απολυταρχικού μοναρχικού πολιτεύματος, ενώ τη νομιμότητα διεκδικούσαν πολιτικά οι Κυβερνητικοί και οι Συνταγματικοί.

Ποιοι παράγοντες υπέσκαψαν την επιλογή των Ελλήνων για Συνταγματική Μοναρχία; Γιατί δεν επιτράπηκε η διανομή της εθνικής γης και μια συνακόλουθη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας; Ποιος ήταν ο ρόλος Ελλήνων και ξένων στη διολίσθηση της χώρας προς το αυταρχικό καθεστώς των Βαυαρών;

Αναλύοντας εξαντλητικά την περίοδο 1831-1833, ο συγγραφέας προσπαθεί να απαντήσει σε αυτά, καθώς και σε άλλα ερωτήματα, αξιοποιώντας νεότερα αρχειακά τεκμήρια και προσεγγίζοντας τον πυρήνα των γεγονότων. Έτσι, καταφέρνει να αναδομήσει με επιτυχία το ιστορικό πλαίσιο μιας εποχής, παρουσιάζοντας ανάγλυφα πολιτικά ήθη και πρακτικές που επρόκειτο να αφήσουν ισχυρό αποτύπωμά στη δημόσια ζωή της νεότερης Ελλάδας.